пік, ✂, м.

  1. Спічастая вяршыня гары.

  2. перан. Найвышэйшы ўздым у развіцці чаго-н., у якой-н. дзейнасці.

    • П. у рабоце.

  3. нязм. Які адносіцца да кароткачасовага рэзкага ўздыму.

    • Гадзіны п. у рабоце транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)