піць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Глытаць вадкасць.
- П. каву.
- Хочацца п.
-
Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.
- П. за чыё-н. здароўе.
- Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; размоўнае).
-
Ужываць спіртное; п’янстваваць.
- Муж не п’е і не курыць.
- П. без просыпу.
- Як піць даць (размоўнае) — напэўна, абавязкова.
|| закончанае трыванне: выпіць.
|| назоўнік: піццё і пітво.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)