піць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Глытаць вадкасць.

    • П. каву.
    • Хочацца п.
  2. Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.

    • П. за чыё-н. здароўе.
    • Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; размоўнае).
  3. Ужываць спіртное; п’янстваваць.

    • Муж не п’е і не курыць.
    • П. без просыпу.
    • Як піць даць (размоўнае) — напэўна, абавязкова.

|| закончанае трыванне: выпіць.

|| назоўнік: піццё і пітво.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)