піць, ✂;
-
Глытаць вадкасць.
- П. каву.
- Хочацца п.
-
Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.
- П. за чыё
-н. здароўе. - Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў;
разм. ).
- П. за чыё
-
Ужываць спіртное; п’янстваваць.
- Муж не п’е і не курыць.
- П. без просыпу.
- Як піць даць (
разм. ) — напэўна, абавязкова.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)