піць, ​; незак.

  1. Глытаць вадкасць.

    • П. каву.
    • Хочацца п.
  2. Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.

    • П. за чыё-н. здароўе.
    • Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; разм.).
  3. Ужываць спіртное; п’янстваваць.

    • Муж не п’е і не курыць.
    • П. без просыпу.
    • Як піць даць (разм.) — напэўна, абавязкова.

|| зак. выпіць, ✂.

|| наз. піццё, ✂ і пітво, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)