Verbum

паілка, ✂, ж.

Спецыяльны посуд, прыстасаванне паіць жывёлу, птушак.

• Аўтаматычная п.

паільнік, ✂, м.

Кубачак з доўгім носікам і паўзакрытым верхам, з якога пояць ляжачых хворых.

паіць, ✂; незак.

1. Даваць піць.

   • П. дзяцей.
   • П. і карміць сям’ю (мець на ўтрыманні, даваць пражытак).

2. Даваць піць спіртныя напіткі, частаваць чым-н. алкагольным.

   • Не ўздумайце яго п.: яму трэба сёння садзіцца за руль.

|| зак. напаіць, ✂.

|| наз. паенне, ✂.

• П. жывёлы.