Verbum

паз, ✂, м.

1. Вузкая шчыліна або выемка, у якую ўстаўляюць выступ другога прадмета пры замацаванні.

2. Вузкая доўгая шчыліна паміж бярвёнамі, брусамі, якая звычайна запаўняецца мохам.

|| прым. пазавы, ✂.

пазабаўляць, ✂; зак.

Павесяліць, пацешыць.

• П. дзяцей.

|| звар. пазабаўляцца, ✂.

пазабіваць, ✂; зак.

1. Забіць, знішчыць усіх, многіх.

   • П. ваўкоў.

2. Забіць, увагнаць куды-н. усё, многае.

   • П. цвікі.

3. Прыбіўшы ці прымацаваўшы што-н., закрыць наглуха ўсё, многае.

   • П. вокны.

4. Захламіць, засыпаць усё, многае.

   • Пазабівала дарогі снегам (безас.).

пазабінтоўваць, ✂; зак.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае.

• П. раненых.
• П. ногі.

пазабіраць, ✂; зак.

1. Забраць з сабой, да сябе ўсё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. рэчы.
   • П. дзяцей з дзіцячага сада.

2. Забраць сілай усё, многае або арыштаваць ці прызваць усіх, многіх.

   • Рабаўнікі пазабіралі дабро.
   • Хлопцаў пазабіралі ў армію.

пазабруджвацца, ✂; зак.

Забрудзіцца, запэцкацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

• Дзеці пазабруджваліся.
• Адзенне пазабруджвалася.

пазабруджваць, ✂; зак.

Забрудзіць, запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх.

• П. кнігі.
• П. рукі дзёгцем.

пазабудоўвацца, ✂; зак.

Забудавацца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

• Людзі пазабудоўваліся.
• Вёскі пазабудоўваліся.

пазабудоўваць, ✂; зак.

Забудаваць усё, многае.

• П. кварталы.

пазабываць, ✂; зак.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх.

• П. гістарычныя даты.
• П. знаёмыя мясціны.