пазабіраць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Забраць з сабой, да сябе ўсё, многае або ўсіх, многіх.

    • П. рэчы.
    • П. дзяцей з дзіцячага сада.

  2. Забраць сілай усё, многае або арыштаваць ці прызваць усіх, многіх.

    • Рабаўнікі пазабіралі дабро.
    • Хлопцаў пазабіралі ў армію.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)