Verbum

паездзіць, ✂; зак.

Зрабіць многа паездак.

• П. па свеце.

паездка, ✂, ж.

Кароткае падарожжа; выезд куды-н. на некаторы час.

• П. за мяжу.

паесці, ✂; зак.

1. гл. есці.

2. чаго і без дапаўнення.

   • З’есці трохі.
   • П. перад дарогай.

3. З’есці без астатку.

   • Вусень паеў усё лісце.

4. Сапсаваць, грызучы, кусаючы.

   • Шашаль паеў дрэва.

|| незак. паядаць, ✂.

паехаць, ✂; зак.

1. Накіравацца ў дарогу на чым-н.

   • П. па дровы.
   • П. у госці.

2. перан. Зрушыўшыся, саслізнуць, пасунуцца (разм.).

   • Нага не ўтрымалася і паехала.

3. Пачаць рабіць што-н., гаварыць што-н. (разм. неадабр.)

   • Ад яго чакалі тоста, а ён паехаў зусім не туды.