Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пат1, , м.

Становішча ў шахматнай гульні, калі адзін з ігракоў не можа зрабіць ходу, не падставіўшы пад удар свайго караля.

пат2, , м.

Род мармеладу.

  • Абрыкосавы п.

патагенны, , (спец.).

Тое, што і хваробатворны.

|| наз. патагеннасць, .

патагонны, .

  1. Які выклікае пот.

    • Прапісаць патагоннае (наз.).
  2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

    • Патагонная сістэма.

патаемны, .

  1. Скрыты ад іншых; сакрэтны.

    • Патаемнае месца.
    • Патаемная размова.
  2. Загадкавы, таямнічы. У іх дзеяннях было нешта патаемнае.

|| наз. патаемнасць, .

патайны, .

  1. Сакрэтны паводле сваёй будовы, скрыты.

    • П. замок.
    • П. ход.
  2. Загадкавы, сакрэтны.

    • Патайныя людзі.

патака, , ж.

Густое салодкае рэчыва, якое атрымліваецца з крухмалу.

  • Бурачная п.

|| прым. патачны, .

патакаць, ; незак. (разм.).

Тое, што і патураць.

  • П. дзецям у свавольствах або свавольствам дзяцей.

|| наз. патачка, .

  • Не даваць патачкі каму-н.

паталагічны, .

  1. гл. паталогія.

  2. Хваравіта-ненармальны, рэзка адхілены ад нормы (кніжн.).

    • Паталагічная з’ява.

паталогія, , ж.

  1. Навука аб хваробных працэсах, адхіленнях ад нормы ў арганізме.

  2. Хваравітае адхіленне ад нормы.

|| прым. паталагічны, .

  • Паталагічная анатомія (раздзел медыцыны, які вывучае хваробныя змены ў арганізме шляхам анатаміравання трупаў, даследавання выдаленых пры аперацыі органаў і тканак).