пачакаць, ; зак.

  1. Правесці некаторы час у чаканні каго-, чаго-н.

    • П. добрага надвор’я.
    • Пачакай, усё ўладзіцца.
  2. Тое, што і памарудзіць.

  • Пачакай(це)! (разм.) — выражэнне перасцярогі, пагрозы.

  • Ах, свавольнікі, пачакайце, я зараз з вамі разбяруся!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)