папячыцель, ✂, м.

  1. Асоба, якая афіцыйна назначаецца для папячыцельства (у 1 знач.).

    • П. непаўналетняга.

  2. У царскай Расіі: званне кіраўніка некаторых устаноў.

    • П. вучэбнай акругі.

|| ж. папячыцельніца, ✂.

|| прым. папячыцельскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)