папярэджанне, ✂, н.

  1. гл. папярэдзіць.

  2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н., перасцярога.

    • Улічыць п. ўрача.
    • Строгая вымова з папярэджаннем (г.зн. з папярэджаннем, што наступны раз будзе накладзена больш строгае спагнанне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)