папярэднік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто папярэднічаў каму-н. у чым-н., сваёй дзейнасцю падрыхтаваў што-н.
- Духоўная спадчына папярэднікаў.
|| жаночы род: папярэдніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)