Verbum

папярэднік, ✂, м.

Той, хто папярэднічаў каму-н. у чым-н., сваёй дзейнасцю падрыхтаваў што-н.

• Духоўная спадчына папярэднікаў.

|| ж. папярэдніца, ✂.

папярэднічаць, ✂; незак.

Адбываецца, здарацца раней за што-н., перад чым-н.

• Як правіла, навальніцы папярэднічае вецер.

папячыцель, ✂, м.

1. Асоба, якая афіцыйна назначаецца для папячыцельства (у 1 знач.).

   • П. непаўналетняга.

2. У царскай Расіі: званне кіраўніка некаторых устаноў.

   • П. вучэбнай акругі.

|| ж. папячыцельніца, ✂.

|| прым. папячыцельскі, ✂.

папячыцельства, ✂, н.

1. Меры па апецы над кім-н.

   • Устанавіць п. над сіратой.

2. У царскай Расіі: установа для апекі над кім-н.

пара​¹, ✂, ж.

1. Два аднародныя прадметы, якія выкарыстоўваюцца разам і складаюць цэлае.

   • П. рукавіц.

2. Дзве штукі чаго-н. (разм.).

   • П. куранят.

3. Запрэжка з дваіх коней.

   • Прыехаць на пары.

4. Дзве асобы, якія знаходзяцца, дзейнічаюць разам, аб’яднаныя чым-н. агульным.

   • Хадзіць парамі.
   • Пары танцораў.
   • Ён табе не п. (не падыходзіць).

5. Пра невялікаю колькасць чаго-н.; некалькі (разм.).

   • Папрасіць на пару слоў (пагаварыць трохі).
   • На пару хвілін.

◊

• На пару (разм.) — разам, удваіх.

|| памянш. парачка, ✂.

пара​², ✂, ж.

1. Рэчыва ў газападобным стане, якое ўтвараецца з вадкасці пры яе награванні, выпарэнні.

   • З чыгуна ішла п.
   • Параход стаіць пад парай (гатовы ў любы момант адправіцца).

2. Моцна нагрэтае вільготнае паветра.

   • П. касцей не ломіць (прыказка).

|| прым. паравы, ✂.

• П. кацёл (для атрымання пары).
• Паравая машына (якая прыводзіцца ў рух парай).
• Паравое ацяпленне (якое выкарыстоўвае цяпло пары).
• Паравыя катлеты (прыгатаваныя на пары).

пара, ✂, ж.

1. Час, перыяд, тэрмін.

   • Летняя п.
   • Без пары (дачасна).
   • Да гэтай пары (да гэтага часу).
   • Да пары да часу (пакуль што).
   • З той пары (з таго часу, моманту).
   • Не ў пару (не ў час, недарэчы).
   • У пару (у час, своечасова).

2. у знач. вык. Настаў час для чаго-н.

   • П. дадому.

пара...

Першая частка складаных слоў у знач. звязаны з дзеяннем пары, які мае адносіны да пары​², паравы, напр. парагенератар, параадводны, параразмеркавальнік, параўпускны.

парабаваць, ✂; зак.

Абрабаваць усіх, многіх ці ўсё, многае.

парабак, ✂, м.

Наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы.

|| ж. парабчанка, ✂.

|| прым. парабкоўскі, ✂.