пара​1, ✂, ж.

  1. Два аднародныя прадметы, якія выкарыстоўваюцца разам і складаюць цэлае.

    • П. рукавіц.

  2. Дзве штукі чаго-н. (разм.).

    • П. куранят.

  3. Запрэжка з дваіх коней.

    • Прыехаць на пары.

  4. Дзве асобы, якія знаходзяцца, дзейнічаюць разам, аб’яднаныя чым-н. агульным.

    • Хадзіць парамі.
    • Пары танцораў.
    • Ён табе не п. (не падыходзіць).

  5. Пра невялікаю колькасць чаго-н.; некалькі (разм.).

    • Папрасіць на пару слоў (пагаварыць трохі).
    • На пару хвілін.

◊

  • На пару (разм.) — разам, удваіх.

|| памянш. парачка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)