пара2, , ж.

  1. Рэчыва ў газападобным стане, якое ўтвараецца з вадкасці пры яе награванні, выпарэнні.

    • З чыгуна ішла п.
    • Параход стаіць пад парай (гатовы ў любы момант адправіцца).
  2. Моцна нагрэтае вільготнае паветра.

    • П. касцей не ломіць (прыказка).

|| прым. паравы, .

  • П. кацёл (для атрымання пары).
  • Паравая машына (якая прыводзіцца ў рух парай).
  • Паравое ацяпленне (якое выкарыстоўвае цяпло пары).
  • Паравыя катлеты (прыгатаваныя на пары).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)