Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

панасыпаць, ; зак.

  1. што і чаго. Насыпаць чаго-н. у многіх месцах, усюды ці ў вялікай колькасці.

    • П. курганы.
    • За ноч панасыпала снегу (безас.).
  2. Сыплючы, напоўніць усё, многае.

    • П. збожжа ў мяхі.

панасякаць, ; зак.

  1. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым-н.

    • П. напільнікі.
  2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго-н.

    • П. жэрдак.

панаточваць, ; зак.

  1. Натачыць, навастрыць усё, многае.

    • П. нажы.
  2. чаго. Вытачыць на станку вялікую колькасць чаго-н.

    • П. верацён.
  3. чаго. Нагрызці вялікую колькасць чаго-н. (пра грызуноў, насякомых).

    • Мышы панаточвалі саломы.

панатрасаць, ; зак.

  1. Трасучы, сабраць вялікую колькасць чаго-н.

    • П. груш.
  2. Натрэсці чаго-н. у многіх месцах.

    • П. саломы на зямлю.

панатыкаць1, ; зак.

  1. чаго. Натыкаць чаго-н. у якой-н. колькасці.

    • П. іголак у падушачку.
  2. каго-чаго і што. Накалоць усё, многае або ўсіх, многіх.

    • П. матылькоў на іголкі.

панатыкаць2, ; зак.

Наткаць многа чаго-н.

  • П. палатна.

панаціраць, ; зак.

  1. Нацерці, намазаць чым-н. усё, многае.

    • П. рукі шкіпінарам.
  2. Начысціць да глянцу усё, многае.

    • П. паркет.
  3. Пашкодзіць трэннем усё, многае; нацерці на чым-н. многа чаго-н.

    • П. ногі.
    • П. мазалі на руках.
  4. чаго. Нарыхтаваць трэннем вялікую колькасць чаго-н.

    • П. канапель.

панацэя, , ж. (кніжн.).

Уяўны ўсёвылечны сродак (у алхімікаў).

  • П. ад усіх бед (перан. іран.).

панацягваць, ; зак.

  1. Нацягваючы, напяць усё, многае.

    • П. вяроўкі.
  2. Надзець на сябе многа чаго-н., накрыцца чым-н. — пра ўсіх, многіх (разм.).

    • Дзеці панацягвалі на сябе коўдры.
  3. чаго. Прыцягнуць, прынесці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

    • П. галля.

паначышчаць, ; зак.

  1. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць многа чаго-н.

    • П. рыбы.
  2. Начысціць, вычысціць усё, многае.

    • П. гузікі мундзіраў.