панаточваць, ​✂; зак.

  1. Натачыць, навастрыць усё, многае.

    • П. нажы.

  2. чаго. Вытачыць на станку вялікую колькасць чаго-н.

    • П. верацён.

  3. чаго. Нагрызці вялікую колькасць чаго-н. (пра грызуноў, насякомых).

    • Мышы панаточвалі саломы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)