панацягваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Нацягваючы, напяць усё, многае.

    • П. вяроўкі.
  2. Надзець на сябе многа чаго-н., накрыцца чым-н. — пра ўсіх, многіх (размоўнае).

    • Дзеці панацягвалі на сябе коўдры.
  3. чаго. Прыцягнуць, прынесці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н. (размоўнае).

    • П. галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)