панацэя, ✂, ж. (кніжн.).

Уяўны ўсёвылечны сродак (у алхімікаў).

  • П. ад усіх бед (перан. іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)