Verbum

паверхня, ✂, ж.

1. Вонкавы бок чаго-н.

   • П. металу.
   • Слізгаць па паверхні чаго-н. (таксама перан. не паглыбляцца ў сутнасць чаго-н., абмяжоўвацца знешнім бокам з’яў).
   • Ляжаць на паверхні (перан. пра што-н. яснае, відавочнае).

2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.

паверыць, ✂; зак.

1. каму-чаму і ў каго-што. Прыняць на веру што-н., стаць перакананым у кім-, чым-н.

   • П. у свае сілы.
   • П. у перамогу.
   • Паверце, ён не памыляецца тут.
   • Мы ў яго паверылі.

2. Прыняць за праўду што-н., чые-н. словы.

   • П. чуткам.

павестка, ✂, ж.

1. Пісьмовае афіцыйнае паведамленне з выклікам, запрашэннем куды-н.

   • П. ў міліцыю.
   • П. на сход.

2. Кола пытанняў, якія павінны быць абмеркаваны на пасяджэнні.

   • П. сходу.

○

• Павестка дня — тое, што і павестка (у 2 знач.).

павесці, ✂; зак.

1. Пачаць весці.

   • П. дзіця за руку.
   • П. батальён на прарыў.
   • П. шашу на захад.
   • П. трактар па полі.
   • П. смыком па струнах.
   • П. барацьбу з недахопамі.

2. безас., каго куды. Пахіліць, пацягнуць.

   • Галава закружылася і мяне павяло ўбок.

3. чым. Зрабіць плаўны рух, варухнуць.

   • П. плячамі.
   • І вокам не павёў (не звярнуў увагі, ніяк не зрэагаваў на слова, заўвагу і пад.).

|| незак. паводзіць, ✂.

павесціся, ✂; зак.

1. Увайсці ў звычай, стаць прывычным.

   • Так павялося тут здаўна.

2. Пачаць вадзіцца з кім-н. (разм.).

   • З кім павядзешся, ад таго і набярэшся (прыказка).

павесялелы, ✂.

Які зрабіўся больш вясёлым, весялейшым.

павет, ✂, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расійскай Імперыі, якая ўваходзіла ў губерню.

|| прым. павятовы, ✂.

• П. горад.

паветка, ✂, ж.

Тое, што і павець.

• Калёсы стаяць пад паветкай.

паветра, ✂, н.

Сумесь газаў, якая складае атмасферу Зямлі.

• Чыстае п.
• Бываць на паветры (хадзіць на прагулку).
• Дыхаць паветрам чаго-н. (перан. пранікнуцца ўражаннем ад чаго-н.).
• На вольным паветры (у садзе, за горадам, не ў закрытым памяшканні).
• Вісець у паветры (перан. знаходзіцца ў няпэўным становішчы).
• Узляцець у п. (узарвацца).
• Паветра! (каманда ў знач.: трывога, паявіўся варожы самалёт).
• Бой у паветры.

|| прым. паветраны, ✂.

• Паветраныя войны.
• П. мост (авіяцыйная лінія з перавалачнымі аэрадромамі і навігацыйным абсталяваннем).

паветраны, ✂.

1. гл. паветра.

2. Які адносіцца да паветраплавання і авіяцыі.

   • П. флот.
   • Паветраныя зносіны.

3. Які прыводзіцца ў рух паветрам.

   • Паветраная помпа.