паверхня назоўнік | жаночы род
-
Вонкавы бок чаго-н.
- П. металу.
- Слізгаць па паверхні чаго-н. (таксама пераноснае значэнне: не паглыбляцца ў сутнасць чаго-н., абмяжоўвацца знешнім бокам з’яў).
- Ляжаць на паверхні (пераноснае значэнне: пра што-н. яснае, відавочнае).
-
У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)