Verbum

паўзмрочны, ✂.

Не зусім асветлены, цемнаваты.

• П. пакой.

паўзнімацца, ✂; зак.

Узняцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паўзнімаць, ✂; зак.

Узняць усё, многае або ўсіх, многіх.

• П. байцоў па трывозе.

паўзрывацца, ✂; зак.

Узарвацца — пра ўсё, многае.

• Снарады паўзрываліся.

паўзрываць​¹, ✂; зак.

Узрыць усё, многае.

• Свінні паўзрывалі грады.

паўзрываць​², ✂; зак.

Узарваць усё, многае.

• П. масты.

паўзун, ✂, м.

1. Той, хто не ўмее яшчэ хадзіць, а толькі поўзае (разм.).

2. Дэталь механізма, якая слізгаецца ўзад і ўперад па чым-н. у прамалінейным напрамку (спец.).

3. мн. Клас пазваночных жывёл, якія перамяшчаюцца пераважна паўзком (змеі, яшчаркі, кракадзілы, чарапахі).

|| прым. паўзунны, ✂.

• П. механізм.

паўзунок, ✂, м.

1. Тое, што і паўзун (у 1 і 2 знач.).

2. мн. Спецыяльны касцюм для маленькіх дзяцей, калі яны яшчэ не ўмеюць хадзіць, а толькі поўзаюць.

|| прым. паўзунковы, ✂.

паўзучы, ✂.

1. Які поўзае, перамяшчаецца шляхам поўзання.

   • Паўзучыя гады (пра змеяў).

2. Які сцелецца па зямлі або чапляецца за што-н.

   • Паўзучыя расліны.

◊

• Паўзучы эмпірызм (кніжн. неадабр.) — няўмелае апісанне фактаў без іх аналізу і абагульнення.

паўзці, ✂; незак.

1. Перамяшчацца па паверхні ўсім целам (пра паўзуноў) ці на ножках (пра насякомых).

   • Жук паўзе.
   • Павук паўзе па сцяне.
   • Туман паўзе па нізіне (перан.).

2. Пра чалавека: перамяшчацца, прыпадаючы тулавам да паверхні і перабіраючы па ёй рукамі і нагамі.

   • Байцы паўзлі на жыватах.
   • Дзіця паўзе па падлозе.

3. Ісці, перамяшчацца вельмі павольна (разм.).

   • Поезд паўзе.

4. Расці, прылягаючы да паверхні, чапляючыся за яе.

   • Па ствале дрэва поўз плюшч.

5. Апаўзаць, асыпацца.

   • Грунт паўзе.

6. Пра паўвадкую масу: цячы, выцякаць адкуль-н. (разм.).

   • Цеста паўзе з дзяжы.

7. перан. Распаўсюджвацца, перадавацца (разм.).

   • Чуткі паўзлі ва ўсе бакі.