паўзун, ✂, м.

  1. Той, хто не ўмее яшчэ хадзіць, а толькі поўзае (разм.).

  2. Дэталь механізма, якая слізгаецца ўзад і ўперад па чым-н. у прамалінейным напрамку (спец.).

  3. мн. Клас пазваночных жывёл, якія перамяшчаюцца пераважна паўзком (змеі, яшчаркі, кракадзілы, чарапахі).

|| прым. паўзунны, ✂.

  • П. механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)