Verbum

паўзучы, ✂.

1. Які поўзае, перамяшчаецца шляхам поўзання.

   • Паўзучыя гады (пра змеяў).

2. Які сцелецца па зямлі або чапляецца за што-н.

   • Паўзучыя расліны.

◊

• Паўзучы эмпірызм (кніжн. неадабр.) — няўмелае апісанне фактаў без іх аналізу і абагульнення.