Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

панавозіць, ; зак.

Навезці, прывезці ў вялікай колькасці.

  • П. дроў.

панавязваць, ; зак.

  1. чаго. Зрабіць шляхам вязання многа чаго-н.

    • П. пальчатак.
  2. Пачапіць што-н. усім, многім.

    • П. званкі на шыю жывёле.
  3. Прывязаць, каб не разыходзіліся (пра жывёлу).

    • П. коней на ланцугі.

панаганяць, ; зак.

  1. Нагнаць, сабраць у адным месцы многа каго-, чаго-н.

    • П. жывёлы на бойню.
    • П. лодак у бухту.
  2. Нацерці (пра мазалі).

    • П. мазалі на руках.
  3. Набіваючы, насадзіць на што-н. усё, многае.

    • П. абручы на бочку.
  4. чаго. Увагнаць многа чаго-н. куды-н.

    • П. цвікоў у сцяну.

панагружаць, ; зак.

  1. Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.

    • П. вазы сенам.
  2. Ускласці дадатковую нагрузку на многіх.

панадворак, , м. (разм.).

Двор каля дома.

  • Падмесці п.

панадвязваць, ; зак.

Надвязаць усё, многае.

  • П. панчохі.
  • П. вяроўкі.

панадзімаць, ; зак.

  1. Надзьмуць, напоўніць (паветрам, газам) усё, многае.

    • П. веласіпедныя камеры.
  2. пераважна безас., чаго. Нанесці ветрам вялікую колькасць чаго-н.

    • Панадзімала ў вокны пылу.

панадзіцца, ; зак.

Набыць звычку рабіць што-н. (непажаданае).

  • Зайцы панадзіліся ў сад.
  • Конь панадзіўся хадзіць у авёс.

панадзяваць, ; зак.

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

  • Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.
  • П. навалачкі на падушкі.

панадкусваць, ; зак.

Надкусіць усё, многае ў многіх месцах.

  • П. яблыкі.