панадзяваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

  • Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.
  • П. навалачкі на падушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)