панадзяваць дзеяслоў | закончанае трыванне
Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.
- Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.
- П. навалачкі на падушкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)