панадзімаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Надзьмуць, напоўніць (паветрам, газам) усё, многае.
- П. веласіпедныя камеры.
-
пераважна безасабовая форма, чаго. Нанесці ветрам вялікую колькасць чаго-н.
- Панадзімала ў вокны пылу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)