панадзіцца

дзеяслоў | закончанае трыванне

Набыць звычку рабіць што-н. (непажаданае).

  • Зайцы панадзіліся ў сад.
  • Конь панадзіўся хадзіць у авёс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)