Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пазнавацца, ; незак.

  1. гл. пазнацца.

  2. Станавіцца вядомым, пазнаным.

    • Сябры пазнаюцца ў бядзе.

пазнанне, , н.

  1. гл. пазнаць.

  2. Набыццё ведаў, спасціжэнне заканамернасцей аб’ектыўнага свету.

    • П. законаў прыроды.
    • Тэорыя пазнання.

пазнаходзіць, ; зак.

Адшукаць усіх, многіх ці ўсё, многае.

  • П. неабходныя адрасы.

пазнаць, ; зак.

  1. Прызнаць у кім-, чым-н. знаёмага, знаёмае.

    • Пакой быў такі чысты, што яго нельга было п.
  2. Тое, што і апазнаць.

  3. Зразумець, набыць веды пра што-н., атрымаць сапраўднае ўяўленне пра каго-, што-н. (кніжн.).

    • П. тайны сусвету.
    • П. народнае жыццё.
  4. Зведаць, перажыць (кніжн.).

    • П. гора.

|| незак. пазнаваць, .

|| наз. пазнанне, .

пазнейшы, .

Які адбыўся, наступіў пасля чаго-н.

  • Пазнейшыя звесткі.

пазнікаць, ; зак.

Знікнуць, перастаць існаваць — пра ўсё, многае; прапасці, схавацца — пра ўсё, многае, усіх, многіх.

  • Пазнікалі многія расліны на палях.
  • Недзе пазнікалі патрэбныя рэчы.
  • Байцы пазнікалі ў цемры.

пазнімаць, ; зак.

  1. Зняць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; здзець з сябе ўсё, многае; адазваць адкуль-н. усіх, многіх.

    • П. дзверы з завесаў.
    • П. шапкі.
    • П. дывізіі з фронту.
  2. Адмяніць усё, многае, адмовіцца ад усяго, многага.

    • П. судзімасць.
    • П. прапановы.
  3. Садраць, зняць з якой-н. паверхні ўсё, многае.

    • П. бінты з ран.
  4. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць, вызваліць ад чаго-н. усіх, многіх.

    • П. баксёраў са спаборніцтваў.
    • П. з работы.
  5. Скапіраваць усё, многае.

    • П. копіі з дакументаў.
  6. Тое, што і паздымаць.

пазніцца, ; незак.

  1. З’яўляцца пазней за вызначаны час.

    • П. на заняткі.
  2. Выконваць што-н. пазней, чым трэба.

    • П. з сяўбой.
  3. Затрымлівацца дзе-н.

    • Не пазніся, завідна прыходзь дамоў.

пазнішчаць, ; зак.

Знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае.

  • П. ваўкоў.
  • П. лясы.

пазногаць, , м.

Тое, што і ногаць.

|| прым. пазногцевы, .