пазнаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прызнаць у кім-, чым-н. знаёмага, знаёмае.

    • Пакой быў такі чысты, што яго нельга было п.

  2. Тое, што і апазнаць.

  3. Зразумець, набыць веды пра што-н., атрымаць сапраўднае ўяўленне пра каго-, што-н. (кніжнае).

    • П. тайны сусвету.
    • П. народнае жыццё.

  4. Зведаць, перажыць (кніжнае).

    • П. гора.

|| незакончанае трыванне: пазнаваць.

|| назоўнік: пазнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)