Verbum

пазнаць, ✂; зак.

1. Прызнаць у кім-, чым-н. знаёмага, знаёмае.

   • Пакой быў такі чысты, што яго нельга было п.

2. Тое, што і апазнаць.

3. Зразумець, набыць веды пра што-н., атрымаць сапраўднае ўяўленне пра каго-, што-н. (кніжн.).

   • П. тайны сусвету.
   • П. народнае жыццё.

4. Зведаць, перажыць (кніжн.).

   • П. гора.

|| незак. пазнаваць, ✂.

|| наз. пазнанне, ✂.