пазнікаць дзеяслоў | закончанае трыванне
Знікнуць, перастаць існаваць — пра ўсё, многае; прапасці, схавацца — пра ўсё, многае, усіх, многіх.
- Пазнікалі многія расліны на палях.
- Недзе пазнікалі патрэбныя рэчы.
- Байцы пазнікалі ў цемры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)