Verbum

панатыкаць​¹, ✂; зак.

1. чаго. Натыкаць чаго-н. у якой-н. колькасці.

   • П. іголак у падушачку.

2. каго-чаго і што. Накалоць усё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. матылькоў на іголкі.

панатыкаць​², ✂; зак.

Наткаць многа чаго-н.

• П. палатна.

панаціраць, ✂; зак.

1. Нацерці, намазаць чым-н. усё, многае.

   • П. рукі шкіпінарам.

2. Начысціць да глянцу усё, многае.

   • П. паркет.

3. Пашкодзіць трэннем усё, многае; нацерці на чым-н. многа чаго-н.

   • П. ногі.
   • П. мазалі на руках.

4. чаго. Нарыхтаваць трэннем вялікую колькасць чаго-н.

   • П. канапель.

панацэя, ✂, ж. (кніжн.).

Уяўны ўсёвылечны сродак (у алхімікаў).

• П. ад усіх бед (перан. іран.).

панацягваць, ✂; зак.

1. Нацягваючы, напяць усё, многае.

   • П. вяроўкі.

2. Надзець на сябе многа чаго-н., накрыцца чым-н. — пра ўсіх, многіх (разм.).

   • Дзеці панацягвалі на сябе коўдры.

3. чаго. Прыцягнуць, прынесці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

   • П. галля.

паначышчаць, ✂; зак.

1. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць многа чаго-н.

   • П. рыбы.

2. Начысціць, вычысціць усё, многае.

   • П. гузікі мундзіраў.

паначэпліваць, ✂ і паначапляць, ✂; зак.

Начапіць на каго-, што-н. усё, многае або ў вялікай колькасці.

• П. вёдры на крукі.
• П. шаблі.

панашываць, ✂; зак.

1. Нашыць вялікую колькасць чаго-н.

   • П. сукенак.

2. Прышыць многа зверху чаго-н.

   • П. кішэні на камбінезон.

панаядацца, ✂; зак.

Наесціся — пра ўсіх, многіх.

• Усе панаядаліся ўдосталь.

панаязджаць, ✂; зак.

Наехаць, з’ехацца ў адно месца ў вялікай колькасці.

• Панаязджала шмат людзей на кірмаш.