паначэпліваць, ✂ і паначапляць, ✂; зак.

Начапіць на каго-, што-н. усё, многае або ў вялікай колькасці.

  • П. вёдры на крукі.
  • П. шаблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)