Verbum

зацягнуць, ✂; зак.

1. Сілай, угаворамі прывесці, прымусіць зайсці куды-н. (разм.).

   • З. у госці.
   • З. у клуб.

2. што. Уцягнуць у сярэдзіну, у вузкую адтуліну або засмактаць.

   • З. нітку ў іголку.
   • З. у дрыгву.

3. Удыхнуць у сябе (дым, паветра і пад.), закурыць (разм.).

   • З. носам паветра.
   • З. люльку.

4. што чым. Абвалакаючы, пакрыць поўнасцю.

   • Хмары зацягнулі неба.
   • Рану зацягнула (безас. і пра тонкую плёнку пры загойванні).

5. Завесіць.

   • З. фіранку.

6. Туга завязаць, сцягнуць.

   • З. гарсэт.

7. што і з чым. Затрымаць, замарудзіць заканчэнне чаго-н.

   • З. сяўбу.
   • З. з водзывам на кнігу.

8. Заспяваць (разм.).

   • З. песню.

|| незак. зацягваць, ✂.

|| наз. зацягванне, ✂ і зацяжка, ✂.

зацяжкі, ✂ (разм.).

Залішне цяжкі.

зацяжны, ✂.

Залішне працяглы, які зацягнуўся.

• З. дождж.
• З. крызіс.
• З. скачок (скачок з парашутам, які доўга не раскрываецца).

зацямніць, ✂; зак.

1. Зрабіць цёмным або закрыць чым-н. цёмным, не прапускаючым святло.

   • Хмары зацямнілі сонца.
   • З. фон карціны.

2. Замаскіраваць.

   • З. горад.

3. перан. Зрабіць менш ясным.

   • З. свядомасць.

|| незак. зацямняць, ✂.

|| наз. зацямненне, ✂.

зацяніць, ✂; зак.

Пакрыць ценем, схаваць у цяні; засланіць (крыніцу святла).

|| незак. зацяняць, ✂.

зацяты, ✂.

1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

   • З. чалавек.
   • Зацятая барацьба.
   • Зацятая спрэчка.

2. перан. Працяглы, пастаянны, нязменны.

   • Зацятая варожасць.
   • З. боль.

3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

   • Ён чалавек горды і з.
   • Зацятая маўклівасць.

4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

   • З. балельшчык.

|| наз. зацятасць, ✂.

зацяцца, ✂; зак.

1. Заўпарціцца, уперціся.

2. Затаіць у сабе свае думкі, пачуцці або злосць на каго-н.

   • Зацялася і ні з кім не размаўляе.

|| незак. зацінацца, ✂.

зацяць, ✂; зак.

1. Заціснуць, сцяць.

   • З. зубы.
   • З. дыханне (перан. прыпыніць, зрабіць нячутным).

2. безас. Пазбавіць магчымасці дыхаць, гаварыць.

   • Замаўчаў, быццам зацяло яму мову.
   • Усе замоўклі надоўга, як зацяло ім (безас. і адняло мову, голас; разм.).

◊

• Нама за што рук зацяць (разм.) — нічога няма, няма чым заняцца.

|| незак. зацінаць, ✂.

зацячы, ✂; зак.

1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.

   • Вада зацякла за каўнер.

2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.

   • Столь зацякла.

3. Апухнуць, ацячы.

   • Вока зацякло.

4. Пра часткі цела: анямець.

   • Ногі зацяклі.

|| незак. зацякаць, ✂.

зачапіцца, ✂; зак.

1. чым, за што. Закрануўшы што-н., страціць магчымасць рухацца; закрануць сабой, якой-н. часткай цела ці адзення за што-н.

   • Воз зачапіўся за пень.
   • З. рукавом за дрот.

2. Ухапіцца, учапіцца (разм.),

   • З. рукамі за сук.

|| незак. зачапляцца, ✂ і зачэплівацца, ✂.