Verbum

зашавяліцца, ✂; зак.

1. Пачаць шавяліцца, прыйсці ў рух.

   • Лісце на дрэвах зашавялілася.

2. Пачаць мітусліва рухацца.

   • У кучы гною зашавяліліся жукі.

3. Праявіць актыўнасць.

   • Народ зашавяліўся.

зашавяліць, ✂; зак.

Пачаць шавяліць.

• З. пальцамі.

зашастаць, ✂; зак.

Пачаць шастаць.

• Нехта ў кустах зашастаў.

зашкліць, ✂; зак.

Уставіць шкло, шыбу ў раму.

• З. вокны.

зашкодзіць, ✂; зак.

1. Прынесці шкоду каму-, чаму-н.

   • Лішняя капейка нікому не зашкодзіць.

2. Шкодна адбіцца на чым-н.

   • Агуркам зашкодзілі халады.

зашмальцаваць, ✂; зак.

Запэцкаць чым-н. тлустым да бляску.

• З. камбінезон.

|| незак. зашмальцоўваць, ✂.

|| звар. зашмальцавацца, ✂.

|| незак. зашмальцоўвацца, ✂.

зашмарга, ✂, ж.

Зацяжная пятля, завязаная адным канцом.

• Зашмаргі шаўковых шнуркоў накідкі.

зашмаргнуць, ✂; зак.

1. Тузануўшы, завесіць, запяць.

   • З. фіранку.
   • З. кісет.

2. Зрабіць тугім, сцягнуць (вузел, пятлю).

   • З. пятлю.

|| незак. зашморгваць, ✂.

зашмат, прысл. (разм.).

Замнога, больш, чым трэба.

• З. патрачана часу.

зашмуляць, ✂; зак. (разм.).

1. Занасіць, выцерці, абтрапаць (вопратку).

   • З. рукавы.

2. Трэннем пашкодзіць скуру.