Verbum

заява, ✂, ж.

1. Афіцыйнае паведамленне ў вуснай або пісьмовай форме.

   • Зрабіць заяву для друку.

2. Пісьмовая просьба аб чым-н.

   • Падаць заяву на адпачынак.

заявіцца, ✂; зак. (разм.).

Паявіцца дзе-н., прыйсці куды-н. нечакана.

• Заявіліся двое апоўначы.

заядлы, ✂ (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

   • З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

   • Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

   • З. чалавек.

заяўка, ✂, ж.

1. Заява аб сваіх правах або аб атрыманні правоў на што-н.

   • З. на агародна-садовы ўчастак.

2. Заява з указаннем на патрэбу ў чым-н. (у грашах, матэрыялах і пад.).

   • З. на будаўнічыя матэрыялы.

|| прым. заявачны, ✂.

заяўнік, ✂, м. (афіц.).

Той, хто падае заяву (у 2 знач.).

|| ж. заяўніца, ✂.

|| прым. заяўніцкі, ✂.

заяхкаць, ✂; зак. (разм.).

Забрахаць пры пагоні за зайцам.

• Ганчак заяхкаў.

заяц, ✂, м.

1. Невялікі звярок з атрада грызуноў, а таксама футра з яго.

   • Палахлівы як з.
   • За двума зайцамі пагонішся — ні аднаго не зловіш (прыказка).

2. Безбілетны пасажыр або глядач, што пранік куды-н. без білета (разм.).

   • Ехаць зайцам.

|| памянш.-ласк. зайка, ✂ і зайчык, ✂.

|| прым. заечы, ✂.

• Заечая натура (перан. палахлівая).
• Заечая губа (прыроджанае ненармальнае раздваенне верхняй губы ў чалавека).