Verbum

завабіць, ✂; зак.

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

   • З. звера ў пастку

2. Зачараваць сваім хараством, прывабіць.

|| незак. завабліваць, ✂.

заваблівы, ✂.

Які заваблівае, прывабны.

• Заваблівыя вочы.

|| наз. заваблівасць, ✂.

завад, ✂, м.

У выразе: і заваду няма (разм.) — няма і ніколі не было.

• Ласёў тут і заваду няма.

завадатай, ✂, м. (разм.).

Тое, што і завадатар.

завадатар, ✂, м. (разм.).

Той, хто пачынае, арганізоўвае што-н., з’яўляецца ініцыятарам чаго-н., зачыншчык, верхавод.

|| ж. завадатарка, ✂.

завадзіць, ✂; зак. (разм.).

Пашкодзіць.

• Лішняя капейка не з.
• Гэта яго здароўю не з.

завадзь, ✂, ж.

Невялікі заліў ракі ці возера з запаволеным цячэннем.

◊

• Ціхая завадзь — бяспечнае, спакойнае месца.

завадны, ✂.

З заводам, які прыводзіцца ў дзеянне заводам (у 3 знач.).

• Завадная лялька.

заваёва, ✂, ж.

1. гл. заваяваць.

2. Тое, што заваявана, дасягненне, набытак.

   • Рэвалюцыйныя заваёвы.

заваёўнік, ✂, м.

Той, хто заваяваў або заваёўвае што-н.

• Заваёўнікі космасу (перан. высок.).

|| ж. заваёўніца, ✂.