заваёўнік, ✂, м.

Той, хто заваяваў або заваёўвае што-н.

  • Заваёўнікі космасу (перан. высок.).

|| ж. заваёўніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)