завадатар, , м. (разм.).

Той, хто пачынае, арганізоўвае што-н., з’яўляецца ініцыятарам чаго-н., зачыншчык, верхавод.

|| ж. завадатарка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)