Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зрадніцца, ; зак.

Зблізіцца, пасябраваць, звыкнуцца.

  • З. з работай.

зрадніць, ; зак.

Зблізіць, зрабіць сябрамі, цесна звязаць.

  • Іх зрадніла агульная справа.

зразу, прысл. (разм.).

Тое, што і адразу.

зразумелы, .

  1. Даступны разуменню.

    • Зразумелае пытанне.
    • Дакладчык даволі зразумела (прысл.) растлумачыў факты, падзеі.
  2. Апраўданы, небеспадстаўны.

    • Цалкам зразумелае пярэчанне.
  3. зразумела, пабочн. сл. Вядома, канечне.

    • Я, зразумела, згадзіўся на яго прапанову.
  4. зразумела, безас. у знач. вык. Ясна.

    • Усё зразумела.

|| наз. зразумеласць, .

зразумець, ; зак.

Уясніць значэнне чаго-н., сэнс чыіх-н. слоў, учынкаў.

  • З. тлумачэнне настаўніка.
  • З. ісціну.
  • З. сутнасць справы.
  • З. сваю памылку.
  • З. адзін аднаго.

зразы, , ж.

Мясныя катлеты з начынкай.

  • З. з рысам.

зраніць1, ; зак.

Нанесці каму-н. многа ран.

  • З. усё цела.

зраніць2, ; зак. (разм.).

Нарадзіць дзіця мёртвым.

зранку, прысл.

  1. У пачатку дня, раніцай.

    • З. пайшоў дождж.
  2. З пачатку дня, з раніцы.

    • З. на нагах.

зрасці, ; зак. (разм.).

  1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

    • Сцежкі пырнікам зраслі.
  2. Вырасці, урадзіць.

    • Жыта зрасло, як сцяна.