Verbum

зоа...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да заалогіі, напр. зоакабінет, зоафакультэт;
2. які мае адносіны да жывёл, напр. зоаінжынер, зоамагазін, зоапаталогія, зоапланктон; «зоа...» пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад.

зоагеаграфія, ✂, ж.

Навука пра геаграфічнае распаўсюджанне жывёл.

|| прым. зоагеаграфічны, ✂.

золак, ✂, м.

Пачатак світання.

• Устаць на золку.

золата​¹, ✂, н.

1. Высакародны метал жоўтага колеру, які ўжыв. як мера каштоўнасцей і ў каштоўных вырабах.

   • Чыстае з.
   • Не ўсё з., што блішчыць (прыказка).
   • Чырвонае з.
   • Чорнае з. (пра нафту).
   • Белае з. (пра бавоўну).

2. зб. Манеты або вырабы з гэтага металу.

   • Купіць рэч за з.
   • Хадзіць у золаце.
   • Заваяваць з. на алімпіядзе (залаты медаль; разм.).

3. Пазалочаныя шаўковыя ніткі.

   • Шыць золатам.

4. перан. Пра таго (тое), што вылучаецца добрай якасцю, вартасцю (ужыв. таксама як ласк. зварот).

   • Чалавек ён — з.!
   • З. ты маё!

|| памянш.-ласк. золатка, ✂ і золатца, ✂.

|| прым. залаты, ✂.

• З. пясок.
• З. запас.
• З. прызёр (хто атрымаў залаты медаль).
• Залатыя горы абяцаць каму-н. (абяцаць вялікія даброты, багацце).

золата... (а таксама залата...)

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню:

1. слову золата, напр. золатаздабыча, золаташукальнік;
2. слову залаты, напр. золатавалосы, золатагаловы.

золатапрамысловасць, ✂, ж.

Галіна горнай прамысловасці, якая занята здабычай золата.

|| прым. золатапрамысловы, ✂.

золатапрамысловец, ✂, м.

1. Работнік золатапрамысловасці.

2. Уладальнік залатых прыіскаў.

золаташукальнік, ✂, м.

Чалавек, які займаецца адшукваннем і распрацоўкай залатых радовішчаў, россыпаў.

|| прым. золаташукальніцкі, ✂.

золкі, ✂.

Сыры, пранізліва халодны (пра надвор’е, вецер, дождж).

• З. вецер.

|| наз. золкасць, ✂.

золь, ✂, ж.

Сырое, пранізлівае халоднае надвор’е.