Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зігзаг, , м.

Ламаная лінія. Зігзагі маланкі.

  • Чарціць зігзагі.

зігзагападобны, .

У выглядзе зігзагаў.

  • Зігзагападобныя рухі.

|| наз. зігзагападобнасць, .

зіма, , ж.

Самая халодная пара года паміж восенню і вясной.

  • Снежная з.
  • Рыхтавацца да зімы.

|| прым. зімовы, і зімні, .

зімаваць, ; незак.

Праводзіць дзе-н. зіму, жыць дзе-н. зімой.

  • З. на палярнай станцыі.

|| зак. перазімаваць, і празімаваць, .

|| наз. зімоўка, .

|| прым. зімавальны, .

  • Зімавальная сажалка (сажалка, у якой зімуе рыба).

зімародак, , м.

Невялікая птушка, роднасная ўдоду, з доўгай прамой дзюбай і вялікай галавой на кароткай шыі. (зімой купаецца ў снезе).

|| прым. зімародкавы, .

  • Сямейства зімародкавых (наз.).

зімаўстойлівы, .

Здольны пераносіць зімовыя халады (пра расліны).

  • Зімаўстойлівыя гатункі сліў.

|| наз. зімаўстойлівасць, .

зімнік, , м. (разм.).

Дарога, пракладзеная прама па снезе для язды зімой.

|| прым. зімнікавы, .

зімовішча, , н.

Месца, памяшканне, дзе зімуюць або спыняюцца зімой людзі.

  • Спыніцца ў зімовішчы.

зімой, прысл.

У час зімы.

  • Рыхтуй летам сані, а з. калёсы (прыказка).

зімоўе, , н.

Тое, што і зімовішча.