Verbum

зірк у знач. вык. (разм.).

Ужыв. замест дзеясл. зірнуць, зіркнуць пры выражэнні нечаканасці, раптоўнасці выяўлення ці наступлення чаго-н.

• Я з. пад елку, а там тры баравікі стаяць.

зіркасты, ✂ і зіркаты, ✂ (разм.).

1. З вялікімі вачамі, вірлавокі.

2. З вострым зрокам, зоркі.

|| наз. зіркастасць, ✂ і зіркатасць, ✂.

зіркаць, ✂; незак. (разм.).

Кідаць позірк на каго-, што-н., пазіраць.

• З. па баках.

|| аднакр. зіркнуць, ✂ і зірнуць, ✂.