Verbum

зрэб’е, ✂, н.

Грубая кастрывая кудзеля, што аддзяляецца пры трапанні лёну, пянькі, а таксама палатно з такой кудзелі і адзенне з такога палатна.

• Ткаць з.
• Хадзіць у зрэб’і.

|| прым. зрэбны, ✂.

• Зрэбныя ніткі.
• З. мех.

зрэджаны, ✂.

З недастатковай гушчынёй усходаў, надта рэдкі.

• Зрэджаныя ўсходы бульбы.

|| наз. зрэджанасць, ✂.

зрэдзіць, ✂; зак.

1. Прарэдзіць, зрабіць радзейшым (пра пасевы, лес і пад.).

   • З. густыя ўсходы агуркоў.

2. Пасеяць рэдка, радзей, чым трэба.

   • З. пасевы.

|| незак. зрэджваць, ✂.

|| наз. зрэджванне, ✂.

зрэдку, прысл.

1. Іншы раз, час ад часу.

   • Ён з. заходзіць да нас.

2. Месцамі, дзе-нідзе.

   • З. трапляліся прыгажуні-бярозкі і трапяткія асіны.

зрэз, ✂, м.

1. Месца, па якім зрэзана, разрэзана што-н., а таксама зрэзаная частка чаго-н., тое, што зрэзана.

   • З. бервяна.

2. перан. Стан чаго-н. у пэўны перыяд развіцця, руху.

   • Сінхронны з.

зрэзаны, ✂.

Тупы ад доўгага карыстання.

• Зрэзанае лязо нажа.

зрэзацца, ✂; зак.

1. Прытупіцца або паменшыцца ад доўгага карыстання.

   • Нож зусім зрэзаўся.

2. з кім і без дапаўнення. Уступіць у спрэчку, сварку, схапіцца (разм.).

   • Спрачальнікі зрэзаліся.

3. перан. Не вытрымаць экзамену (разм.).

   • З. на экзамене.

|| незак. зразацца, ✂.

зрэзаць, ✂; зак.

1. гл. рэзаць.

2. Адрэзаць ці абрэзаць зверху; спілаваць.

   • З. галінку.
   • З. гарэлую скарынку.
   • З. дрэва.

3. Разрэзаць на многа частак, зрабіць на чым-н. многа парэзаў ці парэзаць усё, многае для якой-н. мэты.

   • З. лаўку нажом.
   • З. салому на корм жывёле.

4. перан. Пакрыць барознамі, палоскамі, перасечанымі лініямі.

   • Канавы зрэзалі ўсё поле.
   • З. дарогу коламі.

5. перан. Скараціць, зменшыць.

   • З. фонды.
   • З. ліміты.

|| незак. зразаць, ✂.

зрэнка, ✂, ж.

Адтуліна ў радужнай абалонцы, праз якую ў вока пранікае святло.

|| прым. зрэнкавы, ✂.

зрэшты, злуч.

1. у знач. далучальнага злуч. уступальны. Злучае сказ (ці яго частку), абмяжоўваючы сэнс папярэдняга, у знач. аднак, хоць і.

   • Раман цікавы, з. не ва ўсіх месцах.

2. у знач. пабочн. сл. Паказвае на раптоўную перамену гаворкі, на нерашучасць пры выказванні.

   • Ён там вельмі хваляваўся, як, з., і ўсе мы разам з ім.