зрэб’е назоўнік | ніякі род
Грубая кастрывая кудзеля, што аддзяляецца пры трапанні лёну, пянькі, а таксама палатно з такой кудзелі і адзенне з такога палатна.
- Ткаць з.
- Хадзіць у зрэб’і.
|| прыметнік: зрэбны.
- Зрэбныя ніткі.
- З. мех.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)