Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завалодаць, і заўладаць, ; зак.

  1. Узяць каго-, што-н. у поўнае сваё распараджэнне, захапіць.

    • З. чужой маёмасцю.
  2. перан. Прыцягнуць да сябе, падпарадкаваць свайму ўплыву.

    • З. чыёй-н. увагай.

|| незак. завалодваць, .

заўвага, , ж.

  1. Кароткае меркаванне наконт чаго-н.

    • Трапная з.
    • Заўвагі рэцэнзентаў.
  2. Вымова, указанне на памылку.

    • Строгая з.
  3. Дадатковая заметка, тлумачэнне да тэксту.

    • Падрадковыя заўвагі.

заўважацца, ; незак.

Назірацца, выяўляцца.

  • Пры некаторых хваробах заўважаецца рэзкае павышэнне тэмпературы.

заўважыць, ; зак.

  1. каго-што і са злуч. уступальны. «што», «як». Убачыць, падмеціць, выявіць.

    • З. агеньчык удалечыні.
    • З., што слухачы стаміліся.
    • Не заўважылі, як даехалі да вёскі.
  2. Адзначыць, запомніць па якіх-н. прыметах.

    • З. месца ў кустах, дзе ляжаў ранены.
  3. Сказаць што-н., уставіць у размову.

    • “Яно так і ёсць на самай справе”, — заўважыў старшыня.

|| незак. заўважаць, .

заўдавець, ; зак. (разм.).

Стаць удавой, удаўцом, аўдавець.

заўжды, прысл.

Тое, што і заўсёды.

заўзяты, .

  1. Які з захапленнем займаецца чым-н., аддаецца чаму-н. або напорысты, упарты.

    • З. паляўнічы.
    • Ён быў чалавек з.: што ні задумае, даб’ецца.
  2. Які выконваецца з запалам, напружаны.

    • Заўзятая праца.
    • Заўзятая бойка.

|| наз. заўзятасць, .

заўсёдны, .

Які бывае заўсёды, пастаянны, звычайны.

  • З. госць.
  • Заўсёдныя клопаты.

заўсёды, прысл.

У любы час, пастаянна.

  • З. гатоў.

заўтра, прысл.

  1. На наступны дзень пасля сягонняшняга.

    • Паедзем з.
  2. у знач. наз., нескл., н. Заўтрашні дзень.

    • Адкласці на з. або да з.
    • Шчаслівае сёння і светлае з. (будучае).