Verbum

заўважыць, ✂; зак.

1. каго-што і са злуч. уступальны. «што», «як». Убачыць, падмеціць, выявіць.

   • З. агеньчык удалечыні.
   • З., што слухачы стаміліся.
   • Не заўважылі, як даехалі да вёскі.

2. Адзначыць, запомніць па якіх-н. прыметах.

   • З. месца ў кустах, дзе ляжаў ранены.

3. Сказаць што-н., уставіць у размову.

   • “Яно так і ёсць на самай справе”, — заўважыў старшыня.

|| незак. заўважаць, ✂.