Verbum

заяц, ✂, м.

1. Невялікі звярок з атрада грызуноў, а таксама футра з яго.

   • Палахлівы як з.
   • За двума зайцамі пагонішся — ні аднаго не зловіш (прыказка).

2. Безбілетны пасажыр або глядач, што пранік куды-н. без білета (разм.).

   • Ехаць зайцам.

|| памянш.-ласк. зайка, ✂ і зайчык, ✂.

|| прым. заечы, ✂.

• Заечая натура (перан. палахлівая).
• Заечая губа (прыроджанае ненармальнае раздваенне верхняй губы ў чалавека).