Verbum

заяц назоўнік | мужчынскі род

1. Невялікі звярок з атрада грызуноў, а таксама футра з яго.

   • Палахлівы як з.
   • За двума зайцамі пагонішся — ні аднаго не зловіш (прыказка).

2. Безбілетны пасажыр або глядач, што пранік куды-н. без білета (размоўнае).

   • Ехаць зайцам.

|| памяншальна-ласкальная форма: зайка і зайчык.

|| прыметнік: заечы.

• Заечая натура (пераноснае значэнне: палахлівая).
• Заечая губа (прыроджанае ненармальнае раздваенне верхняй губы ў чалавека).