зацяць,
-
Заціснуць, сцяць.
- З. зубы.
- З. дыханне (
перан. прыпыніць, зрабіць нячутным).
-
безас. Пазбавіць магчымасці дыхаць, гаварыць.- Замаўчаў, быццам зацяло яму мову.
- Усе замоўклі надоўга, як зацяло ім (
безас. і адняло мову, голас;разм. ).
Нама за што рук зацяць (
разм. ) — нічога няма, няма чым заняцца.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)