Verbum

зацяць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Заціснуць, сцяць.

   • З. зубы.
   • З. дыханне (пераноснае значэнне: прыпыніць, зрабіць нячутным).

2. безасабовая форма: Пазбавіць магчымасці дыхаць, гаварыць.

   • Замаўчаў, быццам зацяло яму мову.
   • Усе замоўклі надоўга, як зацяло ім (безасабовая форма і адняло мову, голас; размоўнае).

Нама за што рук зацяць (размоўнае) — нічога няма, няма чым заняцца.

|| незакончанае трыванне: зацінаць.