зацяты прыметнік

  1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

    • З. чалавек.
    • Зацятая барацьба.
    • Зацятая спрэчка.
  2. пераноснае значэнне: Працяглы, пастаянны, нязменны.

    • Зацятая варожасць.
    • З. боль.
  3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

    • Ён чалавек горды і з.
    • Зацятая маўклівасць.
  4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

    • З. балельшчык.

|| назоўнік: зацятасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)