зацячы, ✂; зак.

  1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.

    • Вада зацякла за каўнер.

  2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.

    • Столь зацякла.

  3. Апухнуць, ацячы.

    • Вока зацякло.

  4. Пра часткі цела: анямець.

    • Ногі зацяклі.

|| незак. зацякаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)